Interview Galerie The Waverly

Galerie The Waverly gaat over de laatste jaren van Gladys die een kleine kunstgalerie heeft naast een hotel. Daniel Cornelissen die het stuk vertaalde en de kleinzoon speelt, vertelt: ‘De eigenaar van het pand wil van haar galerie een ontbijtcafé maken. Tot grote zorg van haar kinderen, omdat de galerie haar identiteit is, Gladys in de wereld houdt en haar oprukkende dementie nog op gepaste afstand. 

Regisseur Mette Bouhuijs, die sinds 1977 voorstellingen regisseert, vertelt: ‘Gladys is een slimme vrouw. Ze was vroeger advocaat. Ze geniet van haar galerie en door haar inspanningen krijgt de jonge kunstenaar Don een expositie. Het zal de laatste keer zijn dat ze een feestelijke opening organiseert met champagne en kaasstengels.

Humor en lichtheid
Mette en Daniel omschrijven de humor in het stuk als lachen om ellende. Daniel: ‘Een tragikomische lijn is die van die kunstenaar Don die vol is van zijn realistische schilderijen, Hij probeert de realiteit vast te leggen. En zo grip op de werkelijkheid te krijgen. Net zoals de familie van Gladys grip op haar voortschrijdende ziekte probeert te houden. Mette: 'Het is een ongehoord intelligent en geestig stuk. De personages houden zichzelf staande met humor, maar dan ontkomen ze er niet meer aan de ziekte van Gladys en dan wordt het wel echt verdrietig. Die verandering is ontzettend mooi.’ Daniel: ‘Als het alleen maar een tragisch stuk zou zijn, dan zou het niet te doen zijn. Het stuk is licht ondanks de zwaarte.’

Het toneelstuk is geen theatraal drama. ‘Wat ik heel mooi vind aan dit verhaal,’ vertelt Mette, ‘is dat er normaal bij een toneelvoorstelling altijd iets heel groots gebeurt een brand waardoor alles kantelt. Dode kinderen. Afgehakte hoofden. Dit verhaal meandert heel langzaam naar het einde toe en als het je dan ontroert, ben je er totaal door verrast. En wat ook mooi en herkenbaar is: een familie die ruziet, elkaar overtroeft met de grappigste anekdotes en tegelijk zoveel van elkaar houdt. Ze houden van elkaar en overleven door hun gevoel voor humor.’

Dementie 
‘1 op de 3 mensen dementeert,’ zegt Mette. ‘We krijgen er allemaal mee te maken. Is het niet in je eigen familie, dan wel bij de buren of bij vrienden of bij jezelf.’ Daardoor hebben ook veel mensen met mantelzorg te maken. Daniel en Mette schoten beiden vol bij toen ze de eerste keer het stuk lazen. Mette: ‘Tijdens het lezen van het stuk werden diepe emoties in mij aangesproken, omdat je weet dat je de tijd niet kan stoppen en niets deze vreselijke ziekte kan tegenhouden.’ Daniel: ‘Het is in die zin ook een irritant stuk. Het gaat onder je huid zitten. De frustratie die je voelt als iemand in je omgeving ziek wordt, komt zo dichtbij.’ 

Fantastische cast
Waarom mensen die normaal niet zo snel naar een toneelvoorstelling gaan, zeker wel naar Galerie The Waverly moeten komen? Mette lacht: ‘Een prachtig stuk. Een belangrijk onderwerp en fantastische acteurs. De combinatie van ervaren acteurs en nieuw talent is een genot om naar te kijken.’

Tekst: Martine Bakker