My Fair Human

´Bloemenmeisje´ Eliza Doolittle is een van de bekendste personages uit de theatergeschiedenis, oorspronkelijk uit het toneelstuk Pygmalion van George Bernard Shaw, en later in musical My Fair Lady. Maar weten we wel hoe haar stem écht klinkt?

Eindelijk krijgt Eliza Doolittle een eigen stem, na decennialang figurant te zijn geweest in een theaterwereld die door strenge gendernormen werd geregeerd. Dit keer is het niet de mannelijke blik die haar beoordeelt, maar haar eigen innerlijke criticus – én de vrouwen om haar heen.

Maak ruimte, patriarchaat. My Fair Human neemt het podium. Geen lieve woorden of bescheiden glimlachjes hier – dit is het rauwe verhaal van vrouwen die niet langer de regels volgen. Drie stemmen – Elisa, Lisa en Elizabeth – worstelen met een wereld die hen reduceert tot mooie gezichten en vruchtbare 
lichamen. Maar wanneer hun cyclus stopt, begint hun verhaal pas echt.

Elizabeth zet de overgang in vuur en vlam. Lisa protesteert en probeert de wereld te redden. Elisa weigert haar lichaam aan andermans ideaal te verkopen. Ze vechten, lachen en confronteren elkaar in een wereld die vrouwen wil breken. Dit is geen zoektocht naar zelfacceptatie. Dit is rebellie in bloei.

Van maagd tot moeder, van wilde vrouw tot wijze vrouw – ze eisen de ruimte die hen toebehoort. Tijd om niet alleen toe te kijken, maar mee te leven

• Exclusief consumptie

Regie door Marloes IJpelaar: “Eliza Doolittle laat ons in deze voorstelling zien dat rigide genderkaders niet alleen veiligheid en structuur bieden, maar ook ellende met zich meebrengen: ongelijkheid, onderdrukking en een beknotte individuele expressie. Zijn we als mens echt gelukkig binnen de bestaande genderrollen?”